بررسی سنگنگاری و پتروژنز گرانیت آیقلعهسی در خاور تکاب (شمالباختری ایران)
Authors
Abstract:
توده گرانیتی بررسیشده در شمال روستای آیقلعهسی در خاور شهرستان تکاب رخنمون دارد. توده نفوذی آیقلعهسی با ترکیب اصلی گارنت-مسکوویت گرانیت درون واحد ماسهسنگی و کنگلومرایی ائوسن نفوذ کرده و سنگهای هورنفلس با درجه دگرگونی ضعیف را در سنگهای میزبان پدید آورده است. پتاسیمفلدسپار، پلاژیوکلاز، کوارتز و مسکوویت از کانیهای اصلی سازنده توده گرانیتی آیقلعهسی هستند. در این سنگها، گارنت کانی فرعی است. بافت اصلی سنگ گرانولار است و بافتهای پگماتیتی، میرمکیتی، گرافیکی و پرتیتی نیز از بافتهای فرعی مهم در این سنگها بهشما میروند. ترکیب شیمیایی سنگها در نمودارهای ردهبندی گوناگون در گستره گرانیتها جای دارد. از دیدگاه زمینشیمیایی، توده نفوذی آیقلعهسی پرآلومینوس بوده و از سری ماگمایی کالکآلکالن و تیپ S است. در نمودار شاخص تصحیحشده کلسیک-آلکالی، نمونههای بررسیشده در گستره کلسیک-آلکالی تا آلکالی-کلسیک جای میگیرند. برپایه نمودار شناسایی پهنه زمینساختی، نمونههای گرانیتی بررسیشده در گسترة همزمان با برخورد و وابسته به پهنه برخورد صفحههای قارهای ایرانمرکزی و عربستان جای گرفته است.
similar resources
دگرریختی و الگوی جایگیری گرانیت سروجهان درجنوب خاور زنجان
چکیده گرانیت سروجهان با وسعت حدود 15 کیلومتر مربع در برونزدی عدسی شکل در راستای شمال باختر-جنوب خاور با سن پرکامبرین در درون سازند کهر نفوذ کرده است. این گرانیت درکوهستان سلطانیه در جنوب خاور زنجان قرار داردو تاثیر حرارت آن دگرگونی همبری در نهشتههای سازند کهر بوجود آورده است.این توده در جنوب باختر فرادیواره گسل معکوس سلطانیه با روند شمال باختر-جنوب خاور برونزد یافته است. فابریک دگرریختی موجود ...
full textژئوشیمی و پتروژنز سنگهای آتشفشانی و نیمه نفوذی گیوشاد (جنوبباختر بیرجند، خاور ایران)
منطقه مورد بررسی، در فاصله 41 کیلومتری جنوبباختری بیرجند، در بخش شمالی ایالت جوش خورده سیستان قرار دارد. یک مجموعه آتشفشانی شامل آندزیت و آندزیت بازالتی به همراه یک توده نیمه نفوذی دیوریتی منسوب به ائوسن به درون شیل و ماسه سنگ پالئوژن نفوذ کردهاند. بافتهای غالب مشاهده شده در این مجموعه سنگی شامل پورفیری با زمینه میکروگرانولار، پورفیری و گلومروپورفیری هستند. پلاژیوکلاز (الیگوکلاز- آندزین) و آ...
full textمینرالشیمی و پتروژنز اسکارن خاور نابر، جنوب باختر کاشان
اسکارن نابر در حدود 35 کیلومتری جنوب باختر کاشان و در کمان ماگمایی ارومیه- دختر قرار دارد. اسکارنسازی در این منطقه در مجاورت سنگآهک سازند قم به سن الیگومیوسن و توده نفوذی با سن احتمالی میوسن میانی- بالایی شکل گرفته است. کانیهای سازنده اصلی این اسکارنها شامل گارنت، کلینوپیروکسن، اپیدوت و کانیهای فرعی شامل وزوویانیت، کلریت، ترمولیت- اکتینولیت، اسفن، کوارتز و کلسیت و کانههای همراه شامل پیروت...
full textژئوشیمی و پتروژنز سنگهای آتشفشانی ترشیری منطقه حسینآباد (جنوبباختر بیرجند، خاور ایران)
باختری زون جوشخورده سیستان قرار گرفته است. در منطقه حسینآباد، مجموعهای از سنگهای آتشفشانی متعلق به ترشیری، بخشهای مختلف ردیفهای افیولیتی منسوب به کرتاسه فوقانی را قطع نمودهاند. این سنگها آندزیتی بوده، دارای بافت غالب پورفیری و گلومروپورفیری هستند. پلاژیوکلاز، هورنبلند، اوژیت و بیوتیت، درشت بلورهای این سنگها هستند. بافت غربالی و دگرسانی انتخابی در پلاژیوکلاز، وجود حاشیه سوخته در هورنبلن...
full textسنگشناسی و زمینشیمی توده نفوذی منطقه سراب-3 (خاور تکاب، شمالباختری ایران)
توده نفوذی سراب-3 در شمالباختری ایران، در پهنه سنندج-سیرجان و در خاور شهرستان تکاب جای دارد. بر پایه بازدیدهای صحرایی و سنگنگاری، ترکیب سنگشناسی این توده نفوذی (به سن میوسن) در محدوده دیوریت-لوکودیوریت، مونزودیوریت، کوارتزمونزودیوریت، گرانودیوریت و گرانیت است. بر پایه ویژگیهای زمینشیمیایی، این سنگها از گرانیتوییدهای نوع I، با سرشت کالکآلکالن هستند و از دیدگاه درجه اشباعشدگی از آلومینیوم...
full textکاربرد کلینوپیروکسن در تعیین پتروژنز سنگهای آتشفشانی شمال خاور روستای علونآباد (خاور اصفهان)
منطقه مورد مطالعه در استان اصفهان و در شمال خاور روستای علونآباد جای گرفته است. این ناحیه بخشی از کمربند ارومیه- دختر در ایران مرکزی است. بیشتر این ناحیه را سنگهای آذرین به سن ائوسن تشکیل داده است که شامل آندزیت بازالت به همراه سنگهای آذرآواری از نوع ایگنیمبریت و توف است. بافت آنها بیشتر پورفیری، میکرولیتی است. پلاژیوکلاز، آمفیبول و کلینوپیروکسن از کانیهای اصلی قابل تشخیص است. به...
full textMy Resources
Journal title
volume 8 issue 29
pages 37- 52
publication date 2017-03-21
By following a journal you will be notified via email when a new issue of this journal is published.
Keywords
Hosted on Doprax cloud platform doprax.com
copyright © 2015-2023